Τρίτη 29 Δεκεμβρίου 2009

Σχεδόν.... έφυγε.....


Το 2009 ήταν.... όχι και τόσο καλή χρονιά....
Ένταση... άγχος.....  εξάντληση....

Μη τα ισοπεδώνω όλα.... Υπήρξαν και πολλές όμορφες στιγμές.... Στιγμές που χάραξαν την καρδιά μου και θα μείνουν για πάντα εκεί... στην καλύτερη θέση που τις αξίζει γιατί ήταν δυνατές!

Πολλές από αυτές τις όμορφες στιγμές είναι και η είσοδός μου στα ιστολόγια. Κάπου εδώ να ευχαριστήσω την φίλη μου Βούλα που με μύησε.... μια και ήμουν (συνεχίζω, φυσικά, να είμαι) άσχετος!

Η παρέα σας σε δύσκολες για εμένα νύχτες...... ήταν λύτρωση!

Θυμάμαι ότι ήρθα λυπημένος...... απελπισμένος........ και τώρα, αυτή τη στιγμή, νοιώθω πως έχω αλλάξει κατά πολύ.   Ο χρόνος γιατρεύει όλες τις πληγές....... και τώρα..... δεν έχω χρόνο για λύπες!!!







Αποφασισμένος να αλλάξω εμένα..... λέω ΑΝΤΙΟ ΣΤΟ 2009 και καλωσορίζω τον νέο χρόνο.....




Αν θέλετε, μπορείτε και εσείς να γράψετε ποιά ήταν η πιο έντονη στιγμή για εσάς το 2009.....
Σας ευχαριστώ εκ των προτέρων.......











Παρασκευή 25 Δεκεμβρίου 2009

Χρόνια Πολλά... Καλές γιορτές!

Χρόνια Πολλά σε όλους/ες που βλέπετε αυτές τις λίγες σειρές...
 
Ξημέρωμα Χριστουγέννων.... με πολύ ζεστασιά, δίπλα σε λιγοστά αγαπημένα πρόσωπα! Εσάς εννοώ.... εσάς που διαβάζετε!!


Προτίμησα να τελειώσω το ποτό μου εδώ..... μαζί σας!  Ήθελα από κοντά, στον κάθε ένα από εσάς, να δώσω τις ευχές μου.....








Δεν θα σου πω χρόνια πολλά.
ευχή συνηθισμένη
Μα θα σου πω όπου κι αν πας,
χαρά να αναμένει.


Όσες και αν βάζει ο νους ευχές
κρεμώ στ' αστέρια απόψε,
Τσ' αυγής λουλούδια να γενούν
κι όποιο σ' αρέσει κόψε.


Όσες οι στάλες τις βροχής
και στα βουνά τα χιόνια
τόσα πολλά σας εύχομαι
ευτυχισμένα χρόνια.







Απ΄την καρδιά μου μια ευχή, 
σου στέλνω με τη σκέψη,   
του θεανθρώπου η γέννηση  
ό,τι ποθείς να πέψει.


Για την καινούργια τη χρονιά , 
σας εύχομαι να βρείτε
του παραδείσου τα κλειδιά 
ν’ ανοίξετε να μπείτε.

Τρίτη 15 Δεκεμβρίου 2009

Πάλι εδώ..... γεμάτος από σκέψεις......

Πάλι εδώ κοιτάζοντας μια ψυχρή οθόνη....
Πέρασαν πολλές ζεστές ημέρες αλλά και όμορφα ήρεμες νύχτες.....
Τίποτα δεν με σκιάζει πια.....
Κανένα βλέμμα...... Καμία παρουσία..... Είμαι ελεύθερος από άσχημες σκέψεις.......

Ημέρες χαράς έρχονται και η σκέψη μου πηγαίνει στους ανθρώπους που έχω δίπλα μου... Οικογένεια και φίλους.....

Πηγαίνει, όμως, και σε εκείνους που έχω πικράνει και αντίστροφα........

Βαδίζει ακόμη και σε όλους τους ανθρώπους που μέσα σε μια ημέρα έπαψαν να έχουν το χάρισμα της επικοινωνίας.......

Φτάνει μέχρι σε εκείνους που δεν είναι πια κοντά μου...... που πολύ μου έλειψαν και που θα τους σκέφτομαι πάντα και κάθε ημέρα..... Σε εκείνους τους ανθρώπους που βλέπουν όλους εμάς να τρέχουμε πανικόβλητοι στους δρόμους να πιάσουμε το άφθαστο όνειρό μας......και γελάνε ξέγνοιαστοι από ψηλά.......



Ημέρες χαράς έρχονται και η ψυχολογία μου έχει αλλάξει κατά πολύ....
Στολισμένα όλα..... Δρόμοι... καταστήματα.... πλατείες...... καρδιές.....

Όσο κρύο να κάνει, οι καρδιές έχουν ζεσταθεί από το κλίμα των ημερών που πλησιάζουν....

Μια βόλτα στους κεντρικούς δρόμους της πόλης, την ώρα που νυχτώνει, είναι ικανή να δώσει την μέγιστη χαρά στα παιδικά βλέμματα.... Μικρά πρόσωπα γεμάτα χαμόγελα...... Αυτό συνάντησα σήμερα μπροστά μου παρευρισκόμενος σε μια εκδήλωση......

Τίποτα δεν αξίζει μπροστά στο χαμόγελο ενός παιδιού....... στο αγνό παιδικό πρόσωπο.... στα μάτια που λάμπουν από την χαρά  της έκπληξης!!!!!

Ήρθε η ώρα των ευχών..... Κοντεύουν Χριστούγεννα..... Ημέρες χαράς..... Ευτυχίας.......

Σας εύχομαι

Καλές Γιορτές

Καλά και άσπρα Χριστούγεννα

για εσάς και τις οικογένειές σας.



Μη ξεχάσετε να γράψετε στον Άγιο Βασίλη την διεύθυνσή σας για να μπορέσει να σας παραδώσει το δώρο που ζητήσατε! (ακόμη και εσείς που κάνατε πολλές αταξίες το 2009.... ναι! ο Άγιος φέτος κάνει εξαιρέσεις!!!!)

Παρασκευή 4 Δεκεμβρίου 2009

Η ζωή είναι εδώ........






Ψάχνω μέσα μου να βρω τι έδιωξα...

Διώχνω ότι παλιό με κάνει να αναρωτιέμαι……..

Το ποτήρι με το κίτρινο υγρό, θα το κρατήσω…….. Το αποφάσισα!

Δίνω μια πνοή δροσιάς και καθαρού αέρα στα πνευμόνια μου…….
Δυνατή εισπνοή μέχρι να νοιώσω τη ζαλάδα της κυριαρχίας του εαυτού μου………
Και….. περιμένω από την μοίρα, ανήμπορος, να με βάλει να ζήσω και πάλι στιγμές ευτυχίας……..

Αλλάζουν οι άνθρωποι…. Ρόλους, θέσεις, σκαλοπάτια………. Έτσι και εγώ, ένας κοινός θνητός!

Μέχρι χθες όλα έμοιαζαν γκρίζα……… Με μια ξαφνική βροχή, όλα άλλαξαν…… Καθάρισε ο τόπος και η ψυχή μου!

Είναι μαγικό να βλέπεις αχτίδες ήλιου ανάμεσα από σύννεφα!   Μια λάμψη, έστω ενός κεραυνού.... του συμβόλου της δύναμης!
Εκεί πάνω υπάρχει μια μαγεία……….. μια ελπίδα…….. μια αέναη ευτυχία!!!!!!






Ελπίζω ζωή σε εσένα γιατί ποτέ δεν έπαψες να βασίζεσαι σε εμένα και στον στόχο μου ότι θα σε φέρω εις πέρας!

Σου έχω, δε, τεράστια εμπιστοσύνη. Ξέρεις την ύστατη στιγμή να αποφυλακίζεις τις ενοχές μου και να με απελευθερώνεις όταν είμαι έτοιμος να καταρρεύσω!

Σε ευχαριστώ ζωή για την αμοιβαία σχέση μας και ελπίζω να μπορέσουμε κάποτε, εις βάθος χρόνου, να επικοινωνήσουμε καλύτερα….. πέρα από εγωισμούς και πέρα από φόβους. Θα είσαι περήφανη για εμένα πως θα είμαι το αριστούργημά σου….. Ένας καμβάς γεμάτος από χρώματα σαν αυτά που κρύβουν τα συναισθήματά μου……..

Απόψε η ζωή επέστρεψε και η ευτυχία δεν κοιμάται……. η αγάπη είναι σε χειμερία νάρκη αλλά……. Που θα πάει; Τελειώνει και αυτός ο χειμώνας!!!!!!!!!!

Τρίτη 1 Δεκεμβρίου 2009

Μοναξιά.............. ως πότε;

Αφορμή για την ανάρτηση αυτή είναι η μοναξιά που νοιώθω.

Μη πει κανείς από εσάς ότι δεν αισθάνεστε μόνοι/ες. Δε θα σας πιστέψω.





Η ανάγκη μας για επικοινωνία, μας ανάγκασε να βρούμε εναλλακτικές λύσεις στο πρόβλημά μας... Μια από αυτές, η πιο μοντέρνα, η πιο διαδεδομένη, είναι το ιντερνετ. Το κακό είναι ότι ΨΑΧΝΟΥΜΕ να βρούμε ανθρώπους έτσι όπως εμείς ονειρευόμαστε. Έτσι όπως εμείς θέλουμε να μας φέρονται. Εγωιστικό πολύ......... Ξεχνάμε πως έχουμε να κάνουμε με ψυχές τις οποίες ΠΟΤΕ δεν πρόκειται να μάθουμε αν δεν τις ζήσουμε πρώτα. Η οθόνη μας είναι γεμάτη από συναισθήματα ΤΗΣ ΣΤΙΓΜΗΣ. Αυτό δεν έχουμε κατανοήσει ως τώρα. Πιστεύουμε κάποιες λέξεις (όποιες μας συμφέρουν συναισθηματικά), ενώ τις υπόλοιπες τις μεταφράζουμε σε όποια γλώσσα εμείς θέλουμε!


ΚΑΜΙΑ ΓΡΑΠΤΗ ΛΕΞΗ δεν δύναται να περιγράψει εμάς  και τον χαρακτήρα μας. Μονάχα οι πράξεις είναι ικανές για αυτό και, λογικό είναι, να μη μπορούν να αποδοθούν μέσα στα ηλεκτρονικά έγγραφά μας.





Γιατί όλα αυτά; Ίσως επειδή θέλουμε να φτάσουμε το όνειρό μας..... Ή.... επειδή δεν έχουμε τίποτα άλλο να κάνουμε για να γεμίσουμε την μονότονη ζωή μας..... Ή επειδή μπορούμε να φοράμε την μάσκα της υποκρισίας και να κρυβόμαστε, τελικά, από τον ίδιο μας τον εαυτό;;;;;;;;;

Υπάρχουν και κάποιες άλλες περιπτώσεις, τις οποίες δε θα τις αναφέρω γιατί είναι ιδιαίτερες ή περίεργες ή εντελώς αληθινές ή... κλπ κλπ.......

Άρχισα να γράφω αναρτήσεις για να εκφράσω τις σκέψεις μου..... Να πω όλα όσα μπορούσα να πω σε μια γυναίκα η οποία έπαψε να υπάρχει στη ζωή μου εδώ και μήνες........ Να μαλώσω τον εαυτό μου για τα λάθη του........ Ξέροντας πάντα ότι είμαι ένας ανώνυμος σε εσάς..... Και εσείς... επικοινωνήσατε μαζί μου και σας ευχαριστώ πολύ για αυτό..... Εσείς με παροτρύνατε να συνεχίσω να γράφω για εκείνη..... Αν είχαν αποτυπωθεί άλλα σχόλια, σίγουρα διαφορετικές αναρτήσεις θα ακολουθούσαν. Άρα, στη ζωή, υπάρχει ένας απαράβατος νόμος: Ο νόμος του ΔΙΝΩ ΚΑΙ ΠΑΙΡΝΩ. Στην Κοινωνιολογία ονομάζεται επικοινωνία.......





Κλείνω με ένα ερώτημα προς όλους/ες:
Γιατί αισθάνεσαι μοναξιά;;;;;;


Όποιος φίλος/η, αν θέλει, μπορεί να δώσει την απάντησή του/της.




Σας ευχαριστώ